Przeglądnięte przez
Tag: art deco

Styl glamour vintage we wnętrzach

Styl glamour vintage we wnętrzach

Styl vintage już od kilku lat cieszy się wielkim powodzeniem w świecie wnętrz. Nie bez powodu – niski koszt uzyskania niebanalnego wnętrza z elementami vintage stanowi jeden z najbardziej atrakcyjnych i przekonujących aspektów, ponadto rzeczy z drugiej ręki wpisują się w nurt zero waste i są stosunkowo łatwo dostępne. Dodatkowo, vintage to swego rodzaju historia opowiedziana za pomocą starych przedmiotów, ubrań, dodatków. Docenią to z pewnością osoby wrażliwe i z wyobraźnią.
Styl vintage glamour jest odmianą stylu vintage, jest jednak bardziej wyrafinowany i wymaga nieco większych zasobów finansowych (inną na przykład odmianą będzie połączenie vintage i boho, również bardzo teraz popularne).

[expand title=”Czytaj dalej…” trigpos=”below” swaptitle=”Zwiń”]

Główna koncepcja projektowania wnętrz w stylu glamour vintage również opiera się głównie na ponownym wykorzystaniu i odświeżeniu starych przedmiotów we wnętrzach, jednak w nieco bardziej eleganckiej i wysublimowanej wersji. Przedmioty dobieramy z większą starannością i dbałością o detale. Staramy się stworzyć spójne wnętrze z pasującymi do siebie elementami, nie ma tu miejsca na przypadkowość i bylejakość. Glamour vintage jest mieszanką vintage, glamour i stylu klasycznego z wzornictwem artystycznym.

Warto pamiętać, że choć styl vintage kojarzy się głównie z zaczerpnięciami z lata 50. i 60., to tak naprawdę możemy sięgać do stylistyk od art deco po lata 90. Wybór epoki lub epok odzwierciedlającej Twój styl pozwoli Ci uzyskać idealnie spersonalizowane wnętrze. Podobnie jak we wnętrzach vintage, tak i tutaj warto nie trzymać się tylko jednej epoki ale nieco je pomieszać oraz dodać trochę elementów nowych – pasujących, ale współczesnych, nie chcemy przecież stwarzać muzeum a wnętrze do mieszkania. Wybierajmy również elementy odzwierciedlające nas i pasujące do nas – jeśli źle się czujemy wśród ciężkich, starych mebli lub nie pałamy miłością do wykończenia na wysoki połysk – nie decydujmy się na to na siłę. Za to możemy dodać coś, co pasuje do naszych zainteresowań (na przykład gramofon, jeśli cenimy sobie dźwięk muzyki analogowej i urok starych płyt czy plakaty ulubionych artystów lub z reprodukcjami cenionych malarzy).

A teraz czas na konkrety. Jakie właściwie elementy pasują do wnętrz w stylu glamour vintage?

Kolorystyka

1. Kolor.

Wnętrza vintage glamour z pewnością nie są dla osób lubiących wnętrza neutralne. Tutaj ważny jest kolor – bordo, brudny róż, granat, terakota, ciemna zieleń, musztardowa żółć, ceglasty pomarańcz, ciemna czerwień, oliwkowa zieleń, czekoladowy brąz, taupe – wybór jest ogromny. Kolory powinny być lekko przełamane, mięsiste, raczej nie neonowe czy bardzo żywe. W zależności od preferencji, stosujemy kolor w większym lub mniejszym zakresie. Nie decydujmy się jednak na całe pomieszczenie w danym kolorze czy kolorach, żeby go nie przytłoczyć i nie stworzyć wnętrza wręcz historycznego.

2. Neutralna baza.

Neutralna baza w postaci ścian i podłogi będzie dobrym tłem dla połączenia pozostałych, odważniejszych i bardziej zdecydowanych elementów. Oczywiście kolor tu też może się pojawić, ale raczej w formie podkreślenia określonego fragmentu wnętrza.

Meble

3. Lakierowane meble.

Meble na wysoki połysk idealnie wpiszą się w koncepcję wnętrza glamour vintage. Powinny jednak być w dobrym stanie, zniszczona powierzchnia mebla może zepsuć cały efekt.

4. Meble zdobione.

Stare meble z bogatymi zdobieniami mogą być świetnym dodatkiem do wnętrz w tym stylu. Trzeba jednak uważać, aby nie przesadzić i dobierać takie elementy z umiarem.

5. Zaoblone kształty mebli.

Zaoblone kształty często występują na meblach w stylu art deco, modernizmu czy z lat 50. i 60. Również we współczesnym wzornictwie robią się coraz bardziej popularne. Meble z zaobleniami mają bardziej elegancki charakter ale są też praktyczne – mniejsze ryzyko zawadzenia o kant 🙂

Dodatki

6. Złote i mosiężne dodatki.

Klamki, włączniki, kontakty, uchwyty, baterie, haczyki, oprawy luster, ramy obrazów, gałki, nóżki, misy i wiele innych – w miarę możliwości finansowych i dostępności warto zwrócić uwagę na te elementy. Dodatki z tego materiału uznawanego za dość szlachetny czasem stanowią clue całego wnętrza. Jeśli jednak nie lubisz złota – możesz postawić na elementy chromowane lub niklowane, jak to miało miejsce w pięknych artdekowskich i modernistycznych przedwojennych wnętrzach.

7. Dekoracyjne, mosiężne oprawy oświetleniowe.

Nic tak nie upiększy wnętrza jak dobrze dobrana, efektowna lampa lub lampy, jako, że teraz stawiamy na wiele źródeł światła we wnętrzu.

8. Mięsiste, ciężkie materiały.

Mięsiste, ciężkie draperie w ciepłych, złamanych kolorach wymienionych wyżej w postaci zasłon, obić, poszewek nadadzą wnętrzu elegancji i charakteru.

9. Sztuka.

Sztuka jest bardzo ważna we wnętrzach vintage glamour. Mogą to być abstrakcyjne obrazy współczesne, plakaty, reprodukcje w nawiązaniu do modernizmu, konstruktywizmu, kubizmu, fowizmu, abstrakcji, sztuki japońskiej. Ostatnio na popularności zyskują także rzeźby „z przymrużeniem oka” – czyli nawiązujące do posągów i popiersi rodem ze starożytnej Grecji np. w formie doniczek lub małych figurek.

10. Tureckie dywany.

Kolorowe dywany w stylu tureckim nawiązują nieco do wnętrz klasycznych. Kiedyś były bardzo kosztowne i tylko nieliczni mogli sobie na nie pozwolić, dlatego też kojarzyły się z luksusem. Dzisiaj, są bardziej dostępne i jak najbardziej wpiszą się we wnętrza vintage.

unsplash.com

11. Rośliny o ciekawych liściach.

W tej odmianie stylu vintage każdy element wnętrza jest ważny – także roślina. Możesz postawić na jeden, większy okaz, będący niejako żywą rzeźbą wpisującą się w układ reszty elementów twojego artystycznego wnętrza lub kompozycję kilku roślin o odmiennych kształtach i wielkościach. Pamiętaj również o odpowiednich doniczkach – plastikowe czy betonowe osłonki nie są mile widziane.

12. Luksusowe materiały.

Welur, aksamit, kamienie naturalne jak marmur, trawertyn polerowany, onyks, drewno dębowe, tekowe – to materiały kojarzące się z luksusem i elegancją, dlatego dobrze się sprawdzą we wnętrzach w omawianym dzisiaj stylu. Welur i aksamit są dzisiaj szeroko dostępne, natomiast elementów z pozostałych materiałów możesz poszukać na aukcjach i targach staroci. Ja w ten sposób znalazłam piękną, drewnianą szafkę z marmurowym blatem za 70zł.

13. Efektowne, designerskie naczynia.

Kiedyś stare naczynia, wazony, kryształy, zwłaszcza z czasów PRL-u można było kupić za bezcen. Dzisiaj więcej ludzi interesuje się dawną sztuką użytkową, pojawiają się kolekcjonerzy, a więc i ceny idą w górę. Plusem tego jest to, że mniej tego typu przedmiotów ląduje na śmietniku. Wciąż jednak można znaleźć ciekawe okazy i stworzyć swoją własną mini kolekcję. Do mody wróciły także kryształy, więc warto na nie polować.

Ogólne zasady

14. Kombinacja elementów vintage z nowoczesnymi.

Tak jak wspomniałam na początku – nie twórzmy z domu muzeum. Warto postawić na eklektyzm i pomieszać elementy z różnych epok, także z tymi współczesnymi. Jeśli się tego boimy, możemy postawić na jakiś wspólny mianownik – na przykład może to być ten sam lub podobny odcień drewna, podobna forma mebla lub meble współczesne w jednym kolorze, stare w innym.

15. Kompozycja wnętrza jako dzieła sztuki.

W przypadku tego stylu wnętrze należy traktować trochę jak kanwę obrazu – całość ale tez każdy fragment powinien tworzyć ciekawy kadr, każda kompozycja powinna być przemyślana. Oczywiście, nie bierzmy tego zbyt dosłownie, ale jest to jednak dość ważne. Jak to sprawdzić? Róbmy zdjęcia naszemu wnętrzu w różnych miejscach – całości lub poszczególnym częściom i sprawdzajmy, czy tworzą atrakcyjne kadry. Może gdzieś brakuje czegoś na ścianie? A może jest za dużo elementów w innym miejscu? Może przyda nam się dodatkowy, mały stolik, który może wędrować po pomieszczeniu i mieć różne funkcje – raz być stolikiem kawowym, innym razem kwietnikiem. Swoją drogą, zwróć uwagę na bardziej profesjonalne zdjęcia wnętrz – często na nich pojawiają się własnie takie małe stoliczki, które wędrują po pomieszczeniu, czasem pojawiają się na wielu kadrach, z pozoru nie mając żadnej konkretnej funkcji. A ich funkcją często bywa właśnie to, aby dopełnić daną kompozycję.

16. Wykorzystaj zalety wnętrza.

Spójrz na swoje wnętrze i wykorzystaj jego zalety – jeśli masz wysokie wnętrze, zawieś długi, ozdobny żyrandol, jeśli pomieszczenie jest duże, możesz zastanowić się nad większymi gabarytowo meblami i bardziej odważnymi kolorami. Jeśli wnętrze posiada wnękę – wykorzystaj ją – zaakcentuj kolorem i stwórz w niej regał z retro gadżetami, powieś lustro czy grafikę lub postaw ciekawą komodę na jej tle. Duże okna możesz ozdobić ciężkimi zasłonami, a w małym pomieszczeniu możesz postawić na jasną bazę i kolorowe akcenty w postaci plakatów czy drobnych mebli.

unsplash.com

17. Uważne dobranie sprzętów.

We wnętrzach z tą konkretnie stylistyką trzeba uważać na sprzęty AGD i RTV. Jest kilka strategii na ugryzienie tego tematu. Ponieważ współczesne sprzęty, w przeciwieństwie do tych vintage, mają przede wszystkim być funkcjonalne, a niekoniecznie ozdobne – możemy je maksymalnie ukryć, aby nie zepsuć efektu pomieszczenia tworzącego jedną, artystyczną całość. Drugim sposobem jest wybranie sprzętów nowoczesnych w wyrazie i wraz z jakimiś dodatkowymi współczesnymi elementami stworzenie kontry dla elementów vintage. Możemy wybrać też sprzęty stylizowane na vintage, których pojawia się coraz więcej na rynku. Choć z zasady jestem przeciwna rzeczom stylizowanym na stare, to sprzęty, zwłaszcza te niezbędne we współczesnym gospodarstwie domowym, są dla mnie wyjątkiem – chodzi przecież przede wszystkim o naszą wygodę użytkowania. Nie będziemy przecież kupować przestarzałych, niedziałających czy zużywających mnóstwo energii sprzętów tylko ze względu na wygląd.

W przeciwieństwie do oryginalnego stylu vintage, wnętrze vintage glamour nie jest już takie niewymuszone i lekko chaotyczne – każdy element jest dokładnie wyselekcjonowany i ma swoje miejsce, a wnętrze jest szczegółowo zaprojektowane (niekoniecznie przez projektanta), choć bywa, że przychodzi to z biegiem czasu – dokładamy lub odejmujemy poszczególne elementy. Ponadto, wnętrze samo w sobie jest dziełem sztuki.
Co ważne – nie ma tu miejsca na rzeczy złej jakości, na plastikowe dekoracje – ten odłam stylu jest elegancki, wręcz wysublimowany. Jeśli czujesz, że jest to coś dla Ciebie, mam nadzieję, że moje wskazówki będą inspiracją.

PS. Piękne wnętrza nawiązujące do glamour vintage możecie zobaczyć tu, tu i tu – są to konta na Instagramie, gdzie możecie podejrzeć wnętrza właścicielek – graficzki i autorki pięknych kolaży Aleksandry Morawiak, autorki i właścicielki butiku z biżuteria Kopi Natalii Kopiszki oraz blogerki Joanny Glogazy.

Inne wpisy o stylach we wnętrzach:
gościnny wpis na blogu portalu Morizon.pl – Styl safari we wnętrzach – egzotyka na co dzień
Styl wabi-sabi – bunt wobec doskonałości
Styl industrialny we wnętrzach
Styl boho we wnętrzach
Jak połączyć styl vintage i nowoczesność w mieszkaniu?
Inspiracja tygodnia – styl folk, czyli o tym, jak ludowe wycinanki wkroczyły na salony
Styl vintage we wnętrzach i dlaczego tak go lubimy?
Jak wprowadzić elementy stylu kolonialnego do wnętrz?

[/expand]

Migawki z jesiennego Zakopanego (bez Krupówek)

Migawki z jesiennego Zakopanego (bez Krupówek)

Jeśli macie ochotę poznać Zakopane od trochę innej strony lub po prostu znudziło Wam się chodzenie po górach, zapraszam Was dzisiaj na krótki wpis o mojej jesiennej wycieczce do Zakopanego. Nie będzie Krupówek i oscypków. Będzie za to dużo zdjęć pięknych obiektów w stylu zakopiańskim. Taki mini przewodnik dla miłośników architektury i sztuki 😉

[expand title=”Czytaj dalej…” trigpos=”below” swaptitle=”Zwiń”]

Jeśli interesuje Was temat stylu zakopiańskiego czyli jedynego w pełni narodowego stylu w architekturze w historii Polski, niedługo pojawi się o tym osobny wpis. Tymczasem, zobaczcie jak wyglądała moja krótka wycieczka po Zakopanem w zdjęciach.

W drodze. Dzień był pochmurny, ale na szczęście nie padało, co najważniejsze. W Zakopanem nie byłam już dawno, więc przy wjeździe do miasta, majestatyczny widok gór zrobił na mnie ogromne wrażenie. Choć nie lubię za bardzo chodzić po górach, umiem docenić ich piękno, także wcale nie dziwi mnie, czemu tylu artystów akurat Zakopane umiłowało sobie na miejsce zamieszkania i tworzenia.

W planach był spacer oraz zwiedzanie obiektów architektury zakopiańskiej, którą zainteresowałam się jeszcze na studiach. Uprzednio, przygotowałam sobie listę miejsc, do których chciałam się wybrać. Zaczęliśmy od centrum. Mimo, że pisałam, że będzie bez Krupówek, aby dojść do niektórych miejsc, musieliśmy przez nie przejść.

Zdjęcie Giewontu musi być!

Muzeum Tatrzańskie im. dra Tytusa Chałubińskiego przy Krupówkach – jedno z najstarszych muzeów regionalnych w Polsce. Tym razem obejrzane tylko z zewnątrz.
Jak widać, obiekt jest po renowacji, utrzymany w dobrym stanie.

Następnym razem na pewno zajrzę na wystawy! Znajdują się tu dzieła wielu znanych artystów, którzy w Zakopanem pomieszkiwali i tworzyli jak np. Stanisław Witkiewicz i Witkacy, Władysław Skoczylas, Zofia Stryjeńska, Rafał Malczewski, Wojciech Brzega, Wojciech Weiss i inni.

Przy Muzeum trafiliśmy na wystawę starych zdjęć Zakopanego.

Muzeum Tatrzańskie i Dworzec Tatrzańsi obok.

Dolne Krupówki kiedyś. Czy nie uważacie, że dzisiejsze Zakopane straciło dużo ze swojego dawnego uroku małej, górskiej wioski?

Jeszcze jedno zdjęcie Krupówek. Bez nachalnych reklam, misiów, budek z pamiątkami.

Szkoła Przemysłu Drzewnego przy Krupówkach kiedyś…

..i dzisiaj. Tak – takie perełki znajdują się przy samych Krupówkach. Założę się, że część z Was nigdy ich nie zauważyła.

Mimo, że pogoda nie dopisywała, ludzi na Krupówkach było mnóstwo, dlatego też jak najszybciej skręciliśmy w bok i zupełnie przypadkowo znaleźliśmy się w uroczym i przede wszystkim zacisznym parku.

A w nim, na samym środku przepiękny przykład willi w stylu zakopiańskim – Dom Jutrzenka.

Tablica na elewacji budynku. Teraz jest tam centrum kultury.

Uwielbiam takie smaczki – plakat wystawy z epoki.

Widok z boku.

Budynek niedawno przechodził remont, wszystkie jego elementy zostały dokładnie odrestaurowane.

Wykusz.

Detal połączenia zrębowego.

Zbliżenie na ornament zakopiański.

Pergola w parku. Na słupach znajdują się tablice pamiątkowe zakopiańskich kurierów z czasów II WŚ.

W drodze do kolejnej lokacji minęliśmy kilka uroczych uliczek ze starą, zakopiańską architekturą.

A tu trafił się rodzynek modernistyczny –
to rzadki widok w tych okolicach.

Widok z góry prze liście na Willę Atma.

Willa otoczona jest uroczym, niedużym ogrodem z malwami, do którego prowadziła kręta ścieżka.

W zakopiańskiej willi Atma mieści się muzeum Karola Szymanowskiego – największego po Fryderyku Chopinie polskim kompozytorze. Od wczesnej młodości kompozytor chętnie przebywał w Zakopanem, a pod koniec życia osiadł tam na stałe, zamieszkując w willi przy ul. Kasprusie.

Uwielbiam takie ganki – oranżerie w starych domach. W dodatku są bardzo praktyczne – mamy zalążek zieleni nawet w zimie, ponadto może być także sienią oddzielającą ciepłe wnętrze od zewnętrza. Szkoda, że we współczesnych domach tak rzadko się je spotyka.

Jeśli kiedyś miałabym mieszkać w starym domu – to tylko z takim gankiem.

Kolejny zakopiańki detal.

W drodze do kolejnej willi naszym oczom ukazała się taka oto całkiem pusta polanka z pięknym widokiem na Tatry.

Stara zabudowa ulic Kasprusie i Kościeliskiej tutaj i na zdjęciach poniżej.

Szczyt jednego z domków. Kiedyś każdy element ciesielski wykonywany był z wielką dbałością o detale.

Witrażowe przeszklenia ganku.

I przed kolejną willą – tym razem jest to Muzeum Stylu Zakopiańskiego w Willi Koliba przy ul.Kościeliskiej.

Słynna willa Koliba to pierwszy dom w stylu zakopiańskim wybudowany według projektu Stanisława Witkiewicza.

Detal balustrady z motywem floralnym.

Postać górala w szczycie ganku.

Boczne drzwi. W całym domu, zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz, można spotkać ornamenty rodem z góralskiej chaty.

Postanowiliśmy zwiedzić wnętrze muzeum. Obecnie w pięciu pokojach najstarszej części domu urządzono, zgodnie z ich pierwotnymi funkcjami, jadalnię, salon i sypialnię na parterze oraz pokój gospodarza i pokój służącego na piętrze.

Takie piece pokryte zielonymi płytkami z niedźwiadkami na szczycie znajdują się w całym domu.

Detal rzeźbionej belki stropowej. Dom jest bardzo ładnie utrzymany, zostało zachowanych (pewnie też czasem zrekonstruowanych) wiele elementów oryginalnych urządzenia i umeblowania wnętrza. Część jest opisana dokładniej a część ogląda się w kontekście całości wnętrza.

Z powrotem na ulicy Kościeliskiej, na której znajduje się dużo więcej zabytkowych budynków typowych dla dawnej architektury zakopiańskiej.

Niestety nie wszystkie są dobrze utrzymane czy zachowane w oryginalnym stanie.

W niektórych znajdują się restauracje.

Inne są po prostu domami mieszkalnymi.

I jeszcze jeden dom. Choć wszystkie są nieco inne, można w nich wyróżnić cechy wspólne jak zrębowa konstrukcja, krycie dachu drewnianym gontem, kamienne fundamenty, charakterystyczne ganki i podcienia.

Zdjęcia były robione tym w lepszym stanie. Zabudowa tej części Zakopanego jest naprawdę wyjątkowa i niepowtarzalna, gdyby się o nią odpowiednio zatroszczyć, mogłaby się stać perełką architektury zakopiańskiej i wizytówką miasta.

Idąc dalej ul. Kościeliską trafiliśmy do drewnianego kościóła na Pęksowym Brzyzku. Kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej jest najstarszym tego typu zabytkiem w Zakopanem. Pierwsza część kościoła została wybudowana w 1847. Kościół jest budynkiem o konstrukcji zrębowej.

Na terenie otaczającym kościół znajdują się także zabytkowa Kaplica Gąsieniców oraz Cmentarz Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku. Jest to pierwszy zakopiański cmentarz, powstały w połowie XIX wieku, na którym od lat dwudziestych XX wieku chowano – oprócz tych, którzy posiadali tu rodzinne grobowce – już tylko ludzi wybitnych i zasłużonych dla Zakopanego, Tatr i Podhala. Na zdjęcia grób Władysława Hasiora.

Jest tu pochowany m. in. znany architekt i rzeźbiarz z 20-lecia międzywojennego Karol Stryjeński.

Grobowiec Kazimierza Przerwy-Tetmajera

i Kornela Makuszyńskiego, z przypinkami od uczniów.

Po wyjściu z cmentarza znów trafiliśmy w okolice Krupówek. Na zdjęciu górne części starej zabudowy przy wylocie Krupówek – dolne są oszpecone reklamami więc wolałam je uciąć 😉

I jeszcze jeden mocno zdobiony budynek. To już jest raczej wariacja na temat niż budynek w tradycyjnym stylu zakopiańskim. Spójrzcie chociażby na te wieżyczki.

W drodze do ostatniego celu wycieczki napotkaliśmy uroczą Willę Mak, jakże inną od pozostałej zabudowy Zakopanego. Na ulicy Zamoyskiego znajduje się wiele starych i ciekawych budynków.

Ostatnim punktem wycieczki była Willa Oksza a zarazem Galeria Sztuki XX wieku przy ul. Hr. Władysława Zamoyskiego, do której również postanowiliśmy wejść. Willa jest trzecim dziełem Witkiewicza. Jej projekt powstał w pod koniec XIX w. Tutaj użyte były te same co w starszych projektach motywy zdobnicze i konstrukcyjne, z dodaniem krytych obejść dokoła wschodniej ściany i połączenia galerią z piętrową oficyną stojącą w podwórzu. Na początku XXI w., po remoncie konserwatorskim, została przekształcona na Galerię Sztuki XX wieku, z ukierunkowaniem na artystów związanych z Zakopanem.

TripAdvisor
Wnętrze galerii. Znajduje się tutaj kilka dzieł Zofii Stryjeńskiej (kilka jest również w Willi Koliba), której styl i malarstwo podziwiam. Była to najbardziej znana (na równi z Tamarą Łempicką) polska malarka, grafik, ilustratorka, scenograf okresu międzywojennego. Była reprezentantką art déco i żoną Karola Stryjeńskiego (architekta). W latach 1921–1927 mieszkała w Zakopanem, gdzie powstało wiele słynnych dzieł. Nazywana księżniczką sztuki polskiej.

ZakopaneDlaCiebie.pl
Zdjęcie malarki na szybie okna.

ZakopaneDlaCiebie.pl
Jeden z obrazów Zofii Stryjeńskiej w muzeum z serii zakopiańskiej. Bardzo podoba mi się połączenie stylistyki skubizowanego art déco z rodzimą tematyką.

CzasNaWnetrze.pl
I również z tej serii: Rozniecanie ogniska.

CzasNaWnetrze
Zaloty

W galerii znajduje się też kolekcja plakatów w okresu międzywojennego. Okres międzywojenny to mój ulubiony okres w sztuce, architekturze, modzie. Według mnie jest idealną starodawnej elegancji, która wkrótce miała przeminąć i nieuchronnie nadchodzącej nowoczesności. Pewnie dlatego tak bardzo spodobała mi się zawartość wystawy 🙂

Na zakończenie dnia wstąpiliśmy jeszcze na pstrąga i grzane wino. To był wspaniały dzień, do dziś wspominam go z uśmiechem. Zobaczyłam góry i Zakopane w jesiennej szacie. Zwiedziłam miejsca, które chciałam zobaczyć od bardzo dawna. Oczywiście nie udało się zobaczyć wszystkiego, np. najsłynniejszej Willi Pod Jedlami, Hotelu PTTK Kalatówki (gdzie m.in. toczyła się akcja jednej z książek Miłoszewskiego – taka ciekawostka, jeśli ktoś jest fanem), Domu Turysty, który do 2012 był budynkiem o największym dachu krytym gontem w Europie i wielu innych. To nic – jest powód, żeby wrócić ponownie. Nastąpi to zresztą już niedługo, tym razem na trochę dłużej i w zimowej aurze. Już nie mogę się doczekać!
A czy Wy znacie Zakopane od tej strony? Jak zawsze, czekam na Wasze komentarze 🙂

Rzućcie okiem na inne wyjazdowe wpisy:
Mediolan w 48 godzin
Architektura na Malcie
W poszukiwaniu miejsc z duszą… Osiedle Nikiszowiec w Katowicach

[/expand]